In een populaire culinaire podcast zijn de hosts niet bepaald te spreken over broodbakmachines en de creaties die eruit komen. Zelf gebruik ik mijn Inventum BM55 alweer een aantal jaar met plezier en precies op de manier die volgens de podcast uit den boze is: met all-in mix.
Etenstijd! met Yvette van Boven en Teun van de Keuken, twee zeer bekende namen uit de mediawereld, is mijn favoriete podcast. Ze begonnen ruim 100 afleveringen geleden met drie keer per week een aflevering en inmiddels is dat wegens drukte nog twee keer. In elke aflevering staat een onderwerp centraal en bespreken ze onder meer wat ze die dag zelf gaan koken en worden vragen van luisteraars beantwoord. Heel interessant en leerzaam, maar soms duikt het verschil tussen een professional in de culinaire wereld en de enthousiaste thuiskok wel heel sterk op.
In culinaire kringen is (zuur)desembrood van de warme bakker eigenlijk de enige soort brood die de toets der kritiek kan doorstaan. Turks brood van de lokale bakkerij misschien ook nog wel, maar supermarktbrood wordt niet eens over gesproken, dat is echt iets waar de culi’s niet aan beginnen. En brood uit de broodbakmachine al helemaal niet. Te massaal geproduceerd, vol broodverbeteraars en niet zo lekker. Daar is natuurlijk best wat voor te zeggen, maar feit is dat de meeste ‘gewone’ mensen het gewoon eten.
Daar komt nog bij dat lang niet iedereen een goede warme bakker in de buurt heeft, geld heeft voor een desembrood – die vaak rond de 5 euro per stuk kosten en na 1 dag oud zijn, of ze gewoon niet lekker vinden. Hier in mijn gezin houden man en kleuter helemaal niet van stevig ambachtelijk brood waar je echt op moet kauwen. Desembrood vindt alleen bij mij een enthousiaste eter dus ik begin er gewoon niet aan om dat te kopen als dagelijkse ontbijt- en lunchvriend.
Hoe het begon
Nu dan de broodbakmachine. Net als veel andere mensen kocht ik die in de zomer van 2020 toen het openbare leven stillag en mensen massaal begonnen met zelf van alles te koken en bakken. Na een mislukt experiment met het maken van een zuurdesemstarter had ik gewoon zin om zelf iets te bakken, maar dan zonder al te veel moeite. Een beetje luie hobby dus. Ik vind het leuk hoe het huis lekker ruikt tijdens het rijzen en zeker als het brood afgebakken wordt.
Natuurlijk kun je zelf aan de slag met recepten vol bloem, meel, gist en water, maar ik koos voor gemak, namelijk een kant en klare mix. Tegenwoordig meestal die van Soezie, maar af en toe ook van de supermarkt. Uiteraard snap ik zelf nog wel dat je hiermee geen brood krijgt dat vergelijkbaar is met dat van de betere bakker. Maar, waar vind je die nog? De bekende ketens bakken zelf ook voorgemaakt deeg af dus daar komt weinig handwerk bij kijken. Dat aspect dat vind ik niet zo’n issue.
Simpel te gebruiken
De machine zelf werkt supersimpel. Er zit een binnenbak in met een kneedhaak die in de eerste fase van een bakprogramma de boel netjes kneedt, dan een tijd laat rijzen, weer kneedt en laat rijzen en dan een uurtje afbakt. Bij elkaar in mijn meest gebruikte programma ergens tussen de 2 uur 50 en 3 uur. Na bakken schud ik de vorm ondersteboven flink heen en weer en valt het brood eruit om af te koelen. Inderdaad met een gat in de onderzijde, maar daar valt nog wel overheen te komen.
Brood uit de broodbakmachine snijden
Het snijden was in het begin een issue, maar daar heb ik wat op gevonden. In plaats van met een broodmes te proberen er rechte sneetjes van te maken, heb ik tweedehands een snijmachine gekocht, zo’n model waarmee ze in winkels de ham ook in plakjes snijden. Is het brood afgekoeld, dan snijd ik er mooie sneetjes van. Die blijven ook geen 4 dagen vers, maar na een dag zijn ze nog prima te roosteren of te verwerken in een tosti.
Op de achtergrond speelt ook mee dat vlak ne het uitbreken van de oorlog in Oekraïne werd geroepen dat brood veel duurder zou worden, tot wel 3 euro voor een simpel bruinbrood uit de winkel. Die voorspelling is niet helemaal uitgekomen, want de prijs bij AH ligt rond de 2,50 voor een heel brood uit de iets exclusievere collectie *dus niet de rekken die tegen de muur staan maar de broden die vers afgebakken worden*.
Maar ja, dat afbakken kan ik thuis dus ook en dat voor een stuk minder dan 2,49 voor een brood. Uiteraard heb je wel de aanschafkosten van je machine en de kosten van je stroomverbruik, maar echt een kostbare hobby wordt het niet. En je kunt je creatie opeten, dus dat is uit duurzaamheidsoogpunt ook wel handig als het gaat om veredelde hobby’s waar je zelf ook nog wat aan hebt.
Mix of geen mix
Het gaat mij zowel om het plezier dat ik krijg van een mooi broodje uit de machine halen, als om het daadwerkelijke eten. Ik maak dunne of dikke sneetjes en pas het beleg aan, aan de soort brood. Daarbij komt een kant-en-klare mix goed van pas. Je koopt ze bij de Boerenbond, Welkoop, je lokale molenwinkel, in de supermarkt of online. Ze zijn niet allemaal goed en lekker en je merkt bij mixen dat ze ‘vers’ moeten zijn en dat de mate waarin het brood rijst minder wordt naarmate de mixzak langer open staat (bij grotere verpakkingen waar je meerdere broden mee kunt maken). Dat is op te lossen door de mix snel op te maken en zo nodig wat extra gist of een eitje toe te voegen.
Kortom: ik en veel andere mensen beleven plezier aan de broodbakmachine, het geeft een fijn gevoel toch iets lekkers te maken als je weinig tijd of zin hebt om met de hand te kneden en te vormen, geen tijd zin of budget hebt voor de warmte bakker met zijn (lekkere!) desembroden en graag wat vers in huis hebt, bijvoorbeeld in het weekend.
Leve de broodbakmachine!
Ik starte ook met een zuurdesem starter en het werd helemaal niks, mede doordat ik gewoon brood niet kan verdragen wilde ik zuurdesem speltbrood bakken in de broodbakmachine. Toen vond ik zuurdesem poeder en dat werkt zo makkelijk, water erbij en even laten staan en bakken maar. Je bent wel een hele dag met zo’n brood bezig, want het moet veel rusten. Maar ik kan weer brood eten. Ik snijd het met een electrisch mes in dunne sneetjes en vries het per 2 sneetjes in, ideaal!