Het heeft lang geduurd voor ik risotto ben gaan eten. Het uiterlijk ervan stond me tegen. Dat natte, kledderige. Maar toen ik het eenmaal een keer proefde was ik ‘om’. Ik heb ze in allerlei uitvoeringen gegeten, allemaal huisgemaakt. Soms beter gelukt dan de andere keer. Soms niet helemaal gaar, soms te zout en soms te droog. Maar nu heb ik het een keer echt heel goed en lekker gemaakt. Het geheim, denk ik nu? De overvloedige boter aan het einde. Dat veranderde de substantie en maakte hem beter dan normaal. Een recept voor 2 grote eters en een kok met veel tijd om te roeren.
Continue reading “Risotto met cheddar, spek en erwtjes – lang roeren maar heerlijke romig”