Culinair reisje naar Londen – adresjes waar je graag heen wilt

Culinair reisje naar Londen – adresjes waar je graag heen wilt

Drie nachten en drie dagen Londen, we hadden het getroffen met droog en soms warm weer. Een vol programma, veel winkelen, lekker eten en drinken en een toneelstuk. Londen is ‘happening’ en we vroegen ons in elke straat wel eens af waarom ‘we dit in Nederland niet hebben’. Denk aan een keten als Pret-a-manger die echt lekkere, verse en gezonde broodjes, wraps en salades verkoopt en waar noviteiten als boerenkoolchips net zo normaal zijn als koriander op je humuswrap.

Dan ben ik echt geen liefhebber van grootschalige ketenbedrijven, maar na het eerste ontbijtje met een wrap die net uit de keuken van het zaakjes was gekomen waren we om. Een grote fles water, een wrap die smaakt als zelfgemaakt en dat voor een paar pond. Laat het ontbijt in het hotel maar zitten, goedkope afbakbroodjes en koude worstjes – daar gaan we niet voor in de rij staan. We besloten elke dag te ontbijten in een van de vele filialen en hebben er geen spijt van gekregen. Knapperig brood, goed gevulde sandwiches en allemaal bulkend van de verse groenten. Geen slappe sla uit een zak maar creatieve mixen van rauwe spinazie, gemengde slasoorten en cress.

Eerlijke burger

Ik neem je graag mee op ‘reis’ aan de hand van wat topadressen. Om te begin Honest Burgers in Soho. In een kleine zijstraat van Dean Street zit 1 van de 5 filialen van deze miniketen. Vlees van lokale boeren, een kleine kaart, alternatief uitziende bediening en allemaal hippe twintigers die een burgertje meepakken. En wij dan. Een zacht broodje (‘glazed’) met een prima burger, rode uienrelish, sla, (tomaat) en een van de beschikbare kazen. Geserveerd met frietjes bestrooid met rozemarijnzout. Een gourmet-avondmaaltijd en de eerste burger die we in Londen namen.

Shackburger

Tot mijn intens grote vreugde was het boekje in het Ryanair-toestel deze keer wel ergens goed voor. Mijn all-time favourite hamburgerrestaurant uit New York heeft de oversteek gemaakt naar Groot-Brittannië. Midden in het drukke en toeristische Covent Garden is Shake Shack neergestreken. Een fastfoodrestaurant waar de hamburger Echt Heel Erg Lekker is. Krokant, luchtig, sappig, op een zacht broodje, beetje sla en een speciale saus. Je denkt vast: wat is daar bijzonder aan? Gewoon proeven. Het bestelsysteem is ook bijzonder. De medewerker geeft je een buzzer die hard trilt als je bestelling klaar is. Efficiënt en eerlijk. We hebben beide burgers geprobeerd, de normale en die met bacon. De eerste won. Lekker in al zijn eenvoud. Laat de friet met chemische kaassaus erover maar zitten, niet te eten.

Indiaas – van simpel tot sjiek

Dan kan ik de Indiase keuken ook niet vergeten. Londen heeft een grote Indiase gemeenschap en voor veel Britten is die keuken net zo gewoon als voor ons de Chinees. Dit weekend hadden we twee uitersten. Een eenvoudige Indiër in Covent Garden en een Michelinrestaurant achter Harvey Nichols. Punjab, een doolhof van eetzaaltjes met roze tafelkleden (wat hebben Indiërs toch met die kleur?) en bijna net zo veel obers als klanten. Een kaart zoals je ze overal wel tegenkomt, pappadums met sausjes als voorafje, kip mixed grill uit de tandoor en aloo gobi als hoofdmaaltijd met rijst en een glas wijn erbij. Plus een bullet naan die zijn naam waarmaakte door een explosie in mijn hoofd te veroorzaken. Stukje chilipeper opgegeten. En een bol knoflook. Heerlijk, goedkoop, eerlijk eten. In een zaak die volgens eigen zeggen de eerste in de UK was met de Indiaase keuken. Niks mis mee.

Maar dan de lunch op zaterdag. Tijdens een zoektocht op internet naar de beste Indiase keuken van Londen stuitte ik op Amaya, een luxerestaurant in een sjiek winkelstraatje. Een Michelinster. Foto’s maken was niet toegestaan. Een sfeervolle, donker ingerichte zaal met veel gladde stenen en een watergang met levende bloemen naast de tafels. Druk op een zaterdagmiddag. De Weekend Special leek ons wel wat, zes gerechten die om de beurt op tafel werden gezet. Paneer tikka, spinazie uit de wok, een tandoori kip, gegrilde zeebaars, een soort worstje van hertenvlees met een rode vulling, raite en nog meer. Luxe, verfijnd en twee keer zo duur als de eenvoudige Indiër. Twee uitersten binnen het scala van de Indiase keuken.

Saskia is niet alleen foodblogger, maar ook journalist, tekstschrijfster en (eind)redacteur bij haar eigen bedrijf RedactieNet. Ze heeft een man, een vrolijke kleuterzoon, een dikke luie (oude) kat en een moestuintje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Back To Top